به سلامتیِ درخت
نه به خاطرِ میوهش،
به خاطرِ سایهش.
به سلامتیِ دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش،
واسه اینکه هیچوقت پشتِ آدم رو خالی نمیکنه.
به سلامتیِ دریا!
نه به خاطرِ بزرگیش،
واسه یکرنگیش.
سلامتیِ سایه!
که هیچوقت آدم رو تنها نمیذاره.
سلامتیِ پرچم ایران!
که سه رنگه
شب و روز !که دو رنگه
رفیق! که یهرنگه.
سلامتیه سه تن
ناموس و رفیق و وطن
سلامتیه سه کس
زندونی بی ملاقاتی، سرباز، بی کس
به سلامتیِ همه اونایی که دوسشون داریم و نمیدونن،
دوسمون دارن و نمیدونیم.
سلامتیِ نهنگ!
که گندهلات دریاست.
به سلامتیِ زنجیر!
نه به خاطر اینکه درازه،
به خاطر اینکه به هم پیوستس.
به سلامتیِ خیار!
نه به خاطر �خ�ش،
فقط به خاطر �یار�ش.
به سلامتیِ شلغم!
نه به خاطر �شل�ش،
به خاطر �غم�ش.
به سلامتیِ کرم خاکی!
نه به خاطر کرمبودنش،
به خاطر خاکیبودنش
به سلامتیِ پل عابر پیاده!
که هم مردا از روش رد میشن،
هم نامردا!
به سلامتیِ برف!
که هم روش سفیده هم توش.
به سلامتیِ رودخونه!
که اونجا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیکو دارن
میخوریم به سلامتیِ گاو!
که نمیگه من،
میگه ماااااا
سلامتیه پلنگ صورتی
نه بخاطر رنگش،
فقط برا آهنگش
سلامتیه عمو جغد شاخدار
که با همه گشنگیش بنرو نخورد
به سلامتیِ سرنوشت!
که نمیشه اونو از سر نوشت...